40 urte igaro ondoren, nire herrira itzuli nintzen, nire erroak, nire hizkuntza, mendiz mendi berdeak eta itsasoa, dantzak, amumaren baserria, ezagutzen ez nuen familia, eta horretatik datozen mendeetan barna doazen historia bat. Nire amuma, nire ama, nire anai-arrebak, ni eta nire semea. Eta hemen, nire herrian, izan zen non Seitai berriro aurkitu nuen, Kultur Etxean, euskerazko Katsugen tailer bat emanez, Mari Mar-i esker, Bermeoko AEK-ko arduradunari, berak proposatu zidan Berbalagun moduan euskeraz egitea, erronka handia, nik euskeraz praktikatzen nion eta Bermeoko jendeak Katsugen undo eta Seitai kultura ezagutzen zuen. Nire amuma eta Katsumi bizirik egon balira, jakina, barreka hasiko ziren, badirudi oraindik ere barrez entzungo ditut, ni ez bainintzen ausartzen tailer bat ematera ez gazteleraz, ez katalanez, bi hizkuntza perfektuki menderatzen nituen bitartean, euskeraz estreinatuko nintzen. Gaiaz hainbat aldiz hitz egin nuen Katsumirekin, beste pertsona batzuk praktika honetan gidatzea errespetatzen nuen, niretzat hain garrantzitsua eta neurrigabeko zerbait zenez, hala bizitzen nuen behintzat. Katsumik esaten zidan, unea iritsiz gero, jakin egingo nuela, eta horrela izan zen, zenbat eta zaila izan, unea iritsi zen.
Hasieran tailerra egun bakarrekoa zen, baina arrakasta izan zuenez, bi hilabetez astelehenero egin genuen. Hemen hartu nuen Katsumiren lanaren eta Osei-eskuemaren berriz ikasketa, eta Japonen proiektuak forma hartzen hasi zen, amaitzeko bidaia zoragarria.
https://praktikatu.eus/blog/bermeo/blog/2023/02/09/katsugen-gaurtik-aurrera-ostegunero/
https://praktikatu.eus/blog/bermeo/blog/2023/03/23/katsugen-tailerraren-amaiera/
https://busturialdea.hitza.eus/2023/02/09/katsugen-euskaraz-praktikatzeko-taldea-sortu-dute/